|
De Site
-
-
-
De Tekenfilm
-
-
-
-
-
-
Het Kaartspel
-
Kaart Lijsten
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Gameboy
-
-
-
-
-
Playstation
-
-
PC Games
-
-
Fun
-
-
-
|
|
Review
Het Verhaal
Je begint je leven in een stad genaamd “Duel City” en na een lange nacht wordt
je opgehaald door een paar vrienden van je, namelijk Yugi en Joey. Nadat ze
hebben verteld dat er een toernooi word gehouden door Seto Kaiba (een duellist
met de legendarische kaarten, de “Blue-Eyes White Dragons”) ben je bijna al
gelijk vertrokken. Na een tijdje in de stad te hebben gewacht, kan het
toernooi beginnen en liggen de duellisten te wachten tot ze door jou worden
uitgedaagd, naast de duellisten die je kunt uitdagen, kan je ook nog een paar
“bad-guys” in het spel verslaan die je kaarten proberen aftepakken, maar dat
mag natuurlijk niet gebeuren... uiteindelijk heb je maar een doel, namelijk de
duel-king te worden!

Gameplay
Zoals je nu wel zal weten draait het spel hier om kaarten, kaarten, en nog
eens kaarten. Gelukkig zijn de regels van het spel niet zo moeilijk als het
lijkt. Je hebt om te beginnen een deck rond de 40 kaarten. Daarin zitten
monster, trap, en magic kaarten. Met de monster kaarten probeer je de monsters
van je tegenstander te verslaan. Hoe doe je dat? Dat is simpel, het monster
die meer aanvalspunten heeft dan de tegenstanders aanval- of
verdedigingspunten (verschilt van de positie van je tegenstanders monster
kaart) dan ligt het slapste monster eruit en worden er zogenaamde
‘levenspunten’ van je tegenstander afgetrokken.
De trap en magic kaarten zijn er om bijv. je monsters sterker te maken, je
tegenstanders monster van het spel te vagen, of om meer kaarten van je deck te
pakken. Na deze basisregels onder de knie te krijgen kun je je strategie en je
deck in het spel aanpassen, door middel van nieuwe kaarten te kopen. Maar let
op dat je een maximaal aantal ‘sterke’ monsters in je deck kan doen, maar door
meer tegenstander te verslaan zal je meer ervaring krijgen, en dus kan je elke
keer wat betere kaarten tot je deck toevoegen. Een leuke mogelijkheid in het
spel is dat als je bijvoorbeeld een echte ‘duellist’ bent en wat echte
Yu-Gi-Oh! kaarten (niet in het spel, maar uit de dichtbijzijnde speelgoed
winkel) in je bezit zou hebben, zou je het nummer wat links onderaan je kaart
staat kunnen invullen in het spel, en daarmee je kaart in het spel zou kunnen
gebruiken.
Graphics
Na vele spellen op de gba te hebben gespeeld weet je natuurlijk wel een beetje
hoe een gemiddelde game er qua graphics uit moet zien. Laten we zeggen dat the
Sacred Cards een game is die qua uiterlijk er wel mee door kan, het heeft dan
wel geen supermooie beelden of 3d filmpjes, enz. Maar het heeft de graphics
van een middelmatige game, dus het kan ermee door. De meeste landen waar je
langskomt, zijn wel mooi en leuk in elkaar gezet, maar de graphics tijdens een
duel zouden nog wel wat beter kunnen. De characters in de game zijn echter wel
heel mooi in elkaar gezet, en je ziet zo dat ze uit een anime serie stappen,
en als ze praten, bewegen de monden ook dat een leuk effectje heeft.
Geluid
Toen ik het spel voor het eerst opstartte had ik echt het gevoel dat er een
spannend avontuur aan zag te komen want de theme van deze game bij je
titelscreen is zeker wel het luisteren waard. In de serie hoor je altijd van
die achtergrond geluiden die een duel heel erg spannend kunnen maken, gelukkig
heeft Konami daaraan gedacht en hebben ze sommige van de duel melodieën uit de
serie in het spel gezet zodat alles een heel stuk spannender wordt. Gelukkig
kunnen we niet klagen over de geluiden die je hoort als je gewoon een beetje
rond loopt in de stad, want als je bijvoorbeeld in je huis zit heb je echt het
gevoel dat je thuis bent. En als je in een donkere steeg zit dan hoor je dat
ook echt.

Replay
De replay waarde van deze Yu-Gi-Oh! is wel een klein beetje laag vergeleken de
andere games, want ze hebben het kaartyen systeem in deze game ietsjes
aangepast, en het ziet er ook iets slechter uit in voorgaande versies van
Yu-Gi-Oh! (denk maar aan Worldwide Edition) maar het is in ieder geval wel
leuk om na een tijdje deze titel nog een paar keer uittespelen, want door de
‘vele’ kaarten in dit spel en de vele tactieken die je kunt gebruiken is dit
spelletje dagenlang houdbaar.
+ en – punten van de game
+ Punten:
+ Kaarten op gba rules
+ Yu-Gi-Oh! is vette anime
+ Meer dan 800 kaarten
- Punten:
- Niet zulke spetterende graphics
- Snel uitgespeeld

Conclusie
Yu-Gi-Oh! The Sacred Cards is een zeer verslavende game, maar dan moet je toch
wel een klein beetje fan zijn van kaartspellen of de serie, want anders zit je
met een spel opgescheept waar je helemaal niks mee moet. Zelf vind ik dat een
een zeer leuk spelletje is maar het is aardig snel uitgespeeld als je al een
klein beetje ervaren bent.
|
|
Anime Wolken
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
|
|